گویا بازار ۲۰ تریلیون دلاری اوراق خزانه آمریکا به فدرال رزرو چراغ سبز نشان داده است که تلاشهای این نهاد برای افزایش تورم در پی همهگیری کرونا و فرار از رکود موفقیت آمیز بوده است.
بهترین معیار این سخن نرخ بهره تعدیلشدهی اوراق ۱۰ ساله خزانهداری است. بازدهی اسمی این اوراق در زیر صفر نسبتا پایدار شده است. نشانه دیگر از این موفقیتها، افزایش انتظارات برای قیتهای آتی در میان خانوارهای آمریکایی است.
این اتفاقات تاحدودی به این دلیل رخ داده است که رئیس صندوق فدرال، جروم پاول و همکارانش نرخ بهره را تقریبا به صفر رساندهاند و صدها میلیارد دلار اوراق دولتی خریداری کردهاند. اینها نشانههایی برای سرمایهگذاران است که مقداری تورم را برای آینده مدنظر داشته باشند. برخی نیز به خاطر اثرات سیاستهای پولی ارزان و محرکهای مالی ۳ تریلیون دلاری، حتی از فشار قیمتی خارج تصور سخن میگویند.
از طرف دیگر افزایش قیمت طلا به بالای ۲۰۰۰ دلار در هر اونس و تضعیف دلار، نگاهها را بهسوی چشمانداز تورمی جلب کرده است. اگر سرمایهگذاران بر روی افزایش قیمتها شرطبندی کنند، این امید ایجاد میشود که کمپانیها و مصرفکنندگان هزینهها را آنقدر افزایش دهند که تورم افزایش پیدا کند تا به سطح مورد نظر فدرال رزرو یعنی ۲ درصد برسد. رقمی که از سال ۲۰۱۲ تاکنون هرگز در آن سطح به صورت پایدار باقی نمانده است.
اما به نظر میرسد مقامات فدرال رزرو بیشتر از اینکه نگران داغشدن بیش از حد موتور اقتصاد باشند، نگران توقف کار آن بر اثر کمبود سوخت هستند. آنها به کنگره در مورد خطرات هزینهکرد پایین هشدار میدهند اما در مورد ولخرجیهای افراطی چیزی نمیگویند.
درحال حاضر نشانههایی وجود دارد که نشان میدهد افزایش تورم قیمتها با همان سرعت سابق ادامه پیدا نمیکند. این موضوع ممکن است فدرال رزرو را تشویق کند که سیاستهای پولی سست را ادامه بدهد (حتی سست تر از الان). چراکه سالهاست این اعتقاد وجود دارد که اگر تورم ناگهان افزایش پیدا کند میتوان آن را مهار کرد.
نرخهای سربهسر ۱۰ ساله (که بازده اوراق خزانه استاندارد و مرتبط با تورم را با انتظارات بازار در مورد قیمتها ترکیب میکند) از ۰.۴۷٪ در ماه مارس به ۱.۶۹٪ افزایش داشته است.
قیمت واقعی مصرفکننده نیز در ماه جولای نسبت به سال گذشته یک درصد افزایش داشته است و تورم اصلی را به بالاتری سطح ۴ ماهه اخیر خود در ۱.۶٪ رساند. همچنین انتظارات مصرف کننده از تورم سه ساله به ۲.۷۳ درصد افزایش یافته که بیشترین میزان در طی یک سال گذشته است.
نتیجهگیریهای زودهنگام
اما اقتصاددانها مانند اریک روزنگرن، رئیس فدرال رزرو بوستون، تورم ایجاد شده را ناشی از اثرات قرنطینه میدانند. وی به تلویزیون بلومبرگ گفت: خیلی زود است که نگران افزایش چشمگیر نورم باشیم و ارائه محرکهای مالی بیشتر برای اقتصاد بسیار مهم است.
کاخ سفید و رهبران دموکرات بر سر اینکه چه مقدار پول اضافی برای بهبود اقتصادی نیاز است بحث میکنند. درحالیکه تلاشهای کلیدی دولت در مواردی نظیر مزایای بیکاری مدتهاست که منقضی شده است. این موضوع میتواند منجر به کاهش بیش از پیش تقاضا شود همانطور که موج دوم کرونا با جلوگیری از بازگشایی اقتصاد باعث کاهش تقاضا شده است.
باتوجه به این پس زمینه بهتر میتوان درک کرد که چرا فدرال رزرو پس از مشاهده اولین علائم افزایش قیمتها به فکر کشیدن ترمز کمکهای مالی نیست.
در حقیقت این امکان وجود دارد که در گزارشی که فدرال ررزرو درحال تکمیل آن است، استراتژیهای تهاجمی بر ضد تورم حذف شده و به جای آن استراتژیهایی جایگزین شود که با ریسک خیزش قیمتی در کوتاه مدت همراه هستند و رسیدن به هدف تورمی ۲ درصد را طولانیتر میکند.
روز کارگر
اگرچه این امکان وجود دارد که فدرال رزرو با تغییر چارچوب سیاستی خود نتایجی بدست آورد (در اصطلاح بانک مرکزی به آن سیاست لفظی (forward guidance) گفته میشود.) اما این امر ممکن است فدرال رزرو را مجبور به خرید میزان بیشتری اوراق خزانه کند.
در حال حاضر فدرال رزرو ماهانه حدود ۸۰ میلیارد دلار اوراق خزانهداری خریداری میکند که این امر بر هزینههای وامگیری دولت تاثیر گذاشته و گستره اقتصاد را وسعت بیشتری بخشیده است. در این میان، درخواستها برای وامهای رهنی جهش کردهاند.
اما در این ماه، بازار علائمی نشان داد مبنی بر اینکه در حال تلاش است تا اعداد و ارقام بزرگ مربوط به بدهیهای عمومی ایجادشده در اثر تامین بودجه برنامههای نجات کرونا را هضم کند.
اوراق خزانه در حال حاضر با نرخ اسمی ۰.۶۷٪ معامله میشود که ۱۴ نقطه پایه از پایان ژوئیه بالاتر است. هزینههای وامگیری برای خریداران خانه افزایش یافته است. (نرخ وام ثابت ۳۰ساله Freddie Mac از کف ارزشی ۲.۸۸ درصد به ۲.۹۶ درصد در هفته منتهی به ۱۳ آگوست افزایش یافته است.
بانکهای مرکزی برای کاهش نرخ بهره بلند مدت میتوانند از دو روش برای خرید اوراق خزانه استفاده کنند: استفاده از برنامه QE که شامل خرید بدهیهای حجم ثابت میشود یا کنترل منحنی عملکرد به سبک ژاپنی که یعنی خرید تمام مقدار اوراق لازم برای نگه داشتن نرخ بهره در سطح هدف.
مقامات بانک مرکزی به اتخاذ سیاستهای لفظی و خرید دارایی ها ادامه میدهند و در عین حال نیم نگاهی نیز به کنترل منحنی بازده دارند. چراکه میخواهند نرخهای بلندمدت و کوتاهمدت را همزمان حفظ کنند.
منبع: بلومبرگ
بدون دیدگاه